Bu gönderi beklediğimden çok daha viral oldu, bu yüzden internetin SF'yi savaş bölgesi ilan etmeden önce birkaç düşüncesi var. Hiç tanımadığım bir komşu, yağmurda penceremi bantladı ve bana tamir için yardım teklif eden bir not bıraktı. Aslında gördüğüm SF versiyonu bu. Mükemmel olmaktan çok uzak, ama tanımadıkları birine yardım etmek için yaptıklarını bırakacak insanlarla dolu. Buraya üniversiteden 2 yıl önce taşındım, bunun geçici olacağını düşünerek kaçınılmaz olarak New York'a kaçacağımı düşündüm. Bunun yerine aslında gerçekten beğendim! İnsanlar, bisiklet sürenler, girişim sunumları kahve dükkanı sırasında. Bence SF, internetin inandırmak istediği kadar kıyamet değil. Evet, suç berbat. Ve evet, otonom arabaların, bilgisayarların bilinç kazandığı, insanların bilimin ve teknolojinin sınırlarını rahatça zorladığı bir şehirde yaşamam ironik ve biraz da moral bozucu... ama yine de arabamın camlarının Perşembe sabahı kırılmasını engelleyemiyoruz? Ama her büyük şehirde sorunlar olur ve hiçbiri bir gecede çözülmez. Günün sonunda, kalmamı sağlayan şey gerçekten birbirine sahip olan insanlar. Hatta sadece bir yabancının kırılmış araba camını bantlarken bile.