een van de fundamentele problemen met immigratie is simpelweg de snelheid. wanneer je enorme populaties sneller binnenbrengt dan de cultuur kan absorberen, krijg je parallelle beschavingen in plaats van assimilatie. canada is een schoon voorbeeld hiervan. enorme instroom van indiërs, maar het resultaat zijn discrete indische enclaves in plaats van een gedeelde Canadese ethos. minnesota is een ander voorbeeld. hetzelfde is gebeurd in europa en duitsland. memetische osmose kost gewoon tijd. wanneer je het gebied overspoelt met mensen, hebben groepen de neiging om terug te vallen op culturele zelfbehoud. als immigratie opzettelijk, geleidelijk en gecureerd is rond gemeenschappelijke waarden, ontgrendel je de voordelen, namelijk talent, vertrouwen, verbondenheid en een samenhangend burgerlijk verhaal. maar als je het hele verdomde ding haast, stopt de sociale structuur met weven en bouwt iedereen gewoon zijn eigen quilt. langzame selectieve immigratie = adaptieve evolutie. massale snelle immigratie = maatschappelijke transitie. het laatste is niet goed voor iemand.