Uranium kan jouw wereld van energie voorzien. Een stuk uranium ter grootte van een ei levert evenveel elektriciteit als 88 ton steenkool. De ware wonder, echter, ligt niet alleen in de output, maar in de dichtheid van die energie. Uranium is verre van schaars—het is 500 keer overvloediger dan goud. Het ligt verborgen in de grond onder je voeten, in berggesteente, in oceaanwater en zelfs in sporenhoeveelheden in je eigen lichaam. Elke handvol aarde bevat een fluistering ervan. In het hart van elk uraniumatoom zit een kolossale energievoorraad. Wanneer een uranium-235 kern splijt in fissie, komt er warmte en neutronen vrij. Die neutronen botsen met naburige atomen, wat meer splitsingen in een ongebreidelde kettingreactie triggert. Atoom voor atoom, bevrijdt deze cascade miljoenen keren meer energie dan het verbranden van steenkool of olie. Dat is de essentie van nucleaire energie: fissiewarmte kookt water tot stoom, drijft turbines aan en voorziet hele steden van elektriciteit—zonder iets te verbranden en zonder kooldioxide uit te stoten. Afval is een klein percentage van wat fossiele brandstoffen achterlaten. De reis begint met uraniumerts, dat wordt gemalen tot een gele poeder genaamd yellowcake, vervolgens verdampt en in centrifuges gedraaid. De lichtere uranium-235-isotoop wordt geïsoleerd en geperst tot kleine, glanzende zwarte pellets. Een enkele pellet, niet groter dan een vingertop, staat gelijk aan een volle ton steenkool in energie.