Een theorie die ik had en die is bevestigd in de 2 jaar sinds Domestic Extremist werd gepubliceerd: als het gaat om de beslissing om een baby te krijgen, is het veel moeilijker om van 0 naar 1 te gaan dan van 1 naar 2, of van 2 naar 3. Met andere woorden, we moeten meer tijd besteden aan het inspireren van mensen die al goede ouders zijn om hun kroost uit te breiden - in plaats van te proberen toegewijde kleine feministen van hun drijvende ijsschotsen te trekken. En, deze Kerst werd ik opnieuw getroffen door een recente spijt die ik vrees dat elk jaar meer zal steken, namelijk de pijn van het niet hebben van dat 6e kind. Ik mis hem.