Santi heeft het haten van ETH tot zijn identiteit gemaakt. Ik neem aan dat het komt omdat het in conflict is met zijn solano-these, maar hij graaft zichzelf eigenlijk in een gat dat steeds moeilijker te verlaten zal zijn. Hoe meer je iets publiekelijk proclameert, hoe meer het een deel van je identiteit wordt. Uiteindelijk kan het pivoteren van dit standpunt een risico voor je geloofwaardigheid met zich meebrengen, waardoor het nog waarschijnlijker wordt dat hij gebonden is aan dit standpunt. Mijn vraag is: wat zou het vergen voor hem om te accepteren dat hij ongelijk heeft?