Kerstavond, 1776. Een ijzige rivier. Een vermoeide leger. En een onwrikbaar geloof in hun zaak, en in de overtuigingen die hen samenbonden. Het was Kerstmis, de viering van Emmanuel: God met ons. Duizenden jaren geleden, in de donkerste uren van de mensheid, voegde God zich bij zijn schepping als vlees en bloed. En op die koude nacht in 1776 geloofde een worstelend volk dat Hij weer dichtbij was. Onze Oprichters spraken openlijk over deze waarheid. Benjamin Franklin herinnerde de Constitutionele Conventie eraan: “God regeert in de zaken van mensen.” Ze wisten dat deze natie niet toevallig was geboren, maar door Voorzienigheid. Het was Gods voorzienigheid die een wanhopig leger over de Delaware leidde. Gods voorzienigheid die een kwetsbare Republiek door revolutie, oorlog en beproeving droeg. En het is Gods voorzienigheid die ons hier vandaag heeft gebracht, bijna 250 jaar later. Kerstmis herinnert ons eraan dat vrijheid, net als geloof, opoffering vereist. Dat hoop niet geboren wordt in comfort, maar in moed. John Adams waarschuwde ons duidelijk: “Onze Grondwet was alleen gemaakt voor een moreel en religieus volk.” Vrijheid kan niet overleven zonder nederigheid voor God. Nu is de taak aan ons. Om deze erfenis voort te dragen—niet voor onze eigen lof, maar voor generaties die nog niet geboren zijn. Om de vrijheid te verdedigen met dankbaarheid, vastberadenheid en geloof. Om te herinneren, zoals zij deden op die Kerstavond, dat God met ons is, en dat met Hem, alle dingen mogelijk zijn. Een nieuwe 250 jaar begint nu.