Waardecreatie is waardeloos zonder waarderouting! Ethereum heeft nooit waarde beloofd. Het deed iets duurzamer: Het bouwde systemen waar waarde wordt gerouteerd, niet waarover wordt gediscussieerd.

Activiteit creëert waarde: Zoals gebruik, vergoedingen, rendement, gebruikersdiepte, enz. Ontwerp bepaalt waar die waarde naartoe gaat. Die onderscheiding is subtiel, en het verklaart waarom sommige netwerken samengroeien terwijl andere gewoon groeien.

Wanneer routering niet opzettelijk is, beweegt waarde nog steeds. Het stroomt naar operators, tussenpersonen, orderflow of off-chain rails. Het netwerk werkt. Maar de gemeenschap blijft extern.

Dit is de bron van veel onzichtbare disconnecties. De statistieken zien er gezond uit. De economie is echt. Maar groei versterkt de deelname niet, het omzeilt het.

De reactie van Ethereum was geen beleid of overtuiging. Het was beperking. Een gedeelde rekeneenheid. Gemeenschappelijke vergoedingsrails. Duidelijke paden tussen gebruik, beveiliging en deelname.

Naarmate kapitaal rijpt, trekt het naar systemen waar dit zichtbaar is. Niet "wat er zou kunnen gebeuren", Maar "wat moet gebeuren" wanneer het netwerk wordt gebruikt.

Dat is de infrastructuurbar nu. Hier is een open vraag voor bouwers: Als je netwerk morgen verdubbelt in gebruik, Wat verbetert er mechanisch voor jouw gemeenschap eromheen? Als het antwoord niet voor de hand ligt, is het probleem niet Waardecreatie— Het is Waardeverdeling.