Wat je ziet is een klassieke economische contradictie die suggereert dat Japan de controle over zijn financiën verliest. De Japanse regering probeert momenteel de economie een boost te geven door $135 miljard aan stimuleringsgeld uit te delen om burgers te helpen met stijgende kosten. Echter, op exact hetzelfde moment is hun centrale bank van plan om de rente te verhogen om de inflatie te bestrijden. Dit is als het gelijktijdig op het gaspedaal en het rempedaal drukken; het ene beleid pompt geld in het systeem terwijl het andere probeert het eruit te trekken. Deze verwarring heeft investeerders in paniek gebracht, waardoor de rente (opbrengst) op de 30-jarige staatsobligaties van Japan is gestegen naar 3,43%, een enorme sprong ten opzichte van de bijna nul rente die de afgelopen tien jaar werd gezien. De implicaties hiervan zijn gevaarlijk omdat Japan een verbluffend bedrag aan nationale schuld heeft opgebouwd toen de rente praktisch nul was. Jarenlang was de schuld gratis om te dragen, maar nu de rentes stijgen, worden de rentebetalingen op die schuld onbetaalbaar. Door nu een enorm stimuleringspakket goed te keuren, voegen ze nog meer schuld toe aan de stapel net op het moment dat die schuld historisch duur wordt om te bedienen. De markten noemen dit gebroken omdat het eruitziet als een schuldenspiral; Japan moet geld drukken om zijn rekeningen te betalen, wat inflatie veroorzaakt, wat hen dwingt om de rentes te verhogen, wat de schuld nog moeilijker te betalen maakt.