Kısa film - 10-40 dakika uzunluğunda - kısa bir hikaye gibi. İyi yapılmış - iç içgüdü seviyesine ulaşmayı başaran kompakt bir karakter çalışması. Yayın yaparak azalıyorlar. Yeni başlayan film yapımcıları için harikalar - eskiden her yerde film festivallerinde vardı. Birkaç örnek:

Toyland adlı bu film 2007 yılında Almanya'dan çıktı. 15 dakikadan kısa sürüyor. İkinci Dünya Savaşı'nın trajik bir durumunu anlatıyor - ve daha fazla şey söylemem gerekirse, her şeyi ele verirdim. Bana göre bu, 5 sayfalık bir Chekov hikayesi gibi.

Bu film, birkaç yıl önce yapımı Fransız/İsrail yapımı olan Aya filmidir. Temelde bir kadın, Kudüs'te bir müzik yarışmasına gitmek üzere havaalanından bir Danimarkalı adamı alır. Onun sürücüsü olmadığını bilmiyor ve neden böyle yaptığını bilmiyorsun. 35 dakika boyunca garip bir etkileşim yaşarlar. Hikayenin ahlaki bir yanı yok - sadece çözülmemiş bir durumda tuhaf insanlar var. Zweig ya da Turgenev'in bir novellasından çıkabilecek bir şey.

Neyse- böyle bir türü nasıl tanıtacağımı bilmiyorum, bu tür muhtemelen yayın dünyasında çok zor durumda. Ama bu kısa filmler çok dokunaklı olabiliyor. Ve umarım insanlar film festivallerine gitmeye devam eder ki sürekli görünsünler. Son bir film...

Bu aslında bir "kısa film" değil, ama sadece 80 dakika uzunluğunda ve Almanya'dan Maren Ade'nin yönetmenlik ilk çıkışı - ve bunu film okulunda geliştirdiği bir şey. İzlemesi zor çünkü yıldız için çok kötü hissediyorsunuz - yeni bir kasabaya taşınan ve arkadaş edinemeyen ya da insanlarla geçinemeyen bir öğretmen. Ama bu hayatta gerçek bir şey ve burada çok iyi tasvir edilmiş.