İngilizce, yazmayı öğretmek için harika bir dil, çünkü çok çirkin. Temelde hiçbir şey kafiyeli değil, bu yüzden büyük ölçüde güzel kafiyeli düzyazı yazmaktan vazgeçip, Hemingway gibi açıkça ve özlü söylemek istediğini söylüyorsun

Daha güzel dillerde, yazarlar her şeyi ritmik olarak güzel yazma isteğine karşı koyamazlar, açıklayıcı netlik pahasına bile. Her deneme aynı anda müzikal bir egzersiz haline gelir; bu güzeldir ama netlik açısından olumsuz değeri vardır