Bu hesap biraz birkaç bin tweetle başladı ve kendini sevmek üzerine bir şeyler söyledi ama şimdi kendime karşı nefretin — akıcı, sınırsız — daha gelişmiş bir durum olduğunu düşünüyorum. Hiçbir duyguyu inkar etmeye gerek yok ve bu genellikle tamamen direnmeden sadece otuz saniye kadar sürer. ikisi de boşluğa karışır

Artık belirli bir duygunun amaç olduğunu düşünmüyorum, ortaya çıkan şeyin düğüm olmadan akmasını istiyorsun. Bazı duygularla bunu yapmak diğerlerinden daha kolaydır, ama amaç hepsine teslim olmaktır. Çünkü onlar senin olduğun gibi değiller ve olduğun şeye giden yol özgürlüktür

Sonuçta hiçbir duygu korkutucu değildir, özsevmek ve kendinden nefret aynı şeydir, sadece ortaya çıkan hisler ve şu anla ilgili bilgi verir, hiçbiri acı çektirmez

Sonuçta hiçbir duygu korkutucu değildir, özsevmek ve kendinden nefret aynı şeydir, sadece ortaya çıkan hislerdir ve mevcut an hakkında bilgi verir, hiçbiri acı vermek zorunda değildir. Ne kadar iyi hissettirdiği, ne tür bir şey olduğu değil, ne kadar direndiği

Açık olmak gerekirse, boşluk, çözülme, kurtulma ve direniş üzerine söylediklerim mantıklı değilse, kasıtlı olarak kendinden nefret geliştirmeye çalışmam, açık olmasa da şiir olarak yorumlamak gibi