Robotiklerin en zor sorunlarından biri robotları hareket ettirmek değil; Simülasyonda öğrendiklerini gerçek dünyada çalıştırmak. Sanal bir ortam ne kadar ayrıntılı olursa olsun, gerçekliğin karmaşıklığını tam olarak yakalayamıyor: sürtünme değişimleri, değişen ışık, öngörülemez insanlar. Simülasyon ile gerçeklik arasındaki bu boşluğa sim-gerçeklik arasındaki boşluk denir. Ekipler, daha iyi fizik, hassas sensör kalibrasyonu ve simüle edilmiş ile gerçek dünya verilerini karıştıran veri setleriyle bu programı kapatıyor. Ama yine de dünya gürültülü ve öngörülemez kalıyor: son sözü her zaman gerçeklik yapar. CodecFlow tam olarak bunu çözüyor. Standardlaştırılmış Operatörler, paylaşılan gerçek dünya geri bildirim döngüleri ve uyarlanabilir simülasyon boru hatlarını birleştirerek, CodecFlow simülasyondan gerçeğe olan boşluğu sürekli bir öğrenme sürecine dönüştürür; böylece robotların simülasyonda öğrendikleri şeyler gerçekten orada işe yarıyor, önemli olduğu yerlerde.