İnsanların "stablecoin" terimini çok gevşek bir şekilde kullandıklarını hissediyorum. Bir tür bavul kelimesi haline geldi - içine ne istersen koyabilirsin, fermuarını kapatabilirsin ve ona bakan insanlar bilemez. Tarihsel olarak gerçek bir stablecoin'in paraya sahip olduğu görüşünü benimsedim. Yani parasal bir primi var. Bunu tespit etmenin en kolay yolu, sahiplerin talep ettiği getiridir. USDT'de kesinlikle var. USDC de. Uzun bir süre DAI de bunu yaptı. Gerçek dünyada bu, çek hesabı veya özel olarak basılan kağıt banknotlar gibi işlemsel "kullanıcı arayüzlerini" de içerecektir. Spektrumun en diğer ucunda, anaparayı kaybetmeyecek şekilde tasarlanmış, ancak likit olmayan saf verim getiren ürünler bulunur. Bir tasarruf bonosu iyi bir örnektir. Bunlar tasarruf ürünleridir ve en cömert tanımlamalar dışında stabilcoin değildir. Ama gerçekte bu bir spektrumdur. Amazon hediye kartlarından para piyasası fonlarına ve DeFi mevduatlarına kadar her şey gibi oldukça fazla orta yol var. Kendi düşüncelerimi organize etmek için, stabilcoinlere yönelik bir tür zihinsel ihtiyaçlar hiyerarşisine sahibim (Maslow'un kişisel ihtiyaçlara yönelik ihtiyaçlar hiyerarşisine benzer). En temelde LİKİDİTE vardır. Stablecoin'iniz kısa sürede başka tür paralarla takas edilemiyorsa, bir stablecoin'iniz yok demektir. En iyi ihtimalle sadece bir tasarruf ürününüz ve en kötü ihtimalle zehirli bir varlığınız olabilir. Algoritmik stablecoin'ler, birçok merkez bankası ve bazı eski banknot ihraççıları birincil piyasayı en aza indirmiş veya vazgeçmiş ve öncelikle doğrudan ikincil piyasa müdahalelerine güvenmiş olsa da, tipik olarak likidite birincil piyasa (diğer adıyla itfalar) ile başlar. Ancak, likidite sizi yalnızca şu anda bir stablecoin olarak tutar. İkinci, sadece biraz daha az önemli olan ihtiyaç, KARARLILIKTIR. İkinci en önemli dediğimde, hayatta kalmak için hayati önem taşıyan suyun havadan daha az önemli olduğunu söylemek gibi olduğunu unutmayın. Hala gereklidir, ancak ürününüzün değeri, likidite olmamasından, ödeme gücünün olmamasından daha hızlı ölür. Şimdiye kadar bu, Maslow'un en önemli ihtiyacının fizyolojik (likidite) ve güvenlik (ödeme gücü) olmasıyla uygun bir şekilde eşleşiyor. Ve piramidin bir sonraki adımı analojinin devam etmesini sağlıyor. Maslow'un üçüncü seviyesi aşk/aidiyet/sosyalleşmeydi. Bir stablecoin için bu ENTEGRASYON'dur. Entegrasyon neye benziyor? Uygulamada bu öncelikle varlığın teminat olarak kabul edilmesidir. Muhtemelen bunu biraz genişleterek *ilgisiz* bir tarafsa bunun yalnızca üçüncü bir taraf olduğunu belirtebilirim. Ama hala kararsızım. Örneğin, USDe'nin geniş çapta kabul gördüğünü (en azından Ethereum ve diğer birkaç zincirde) inkar eder miyiz, ancak bu kabulün büyük bir kısmı tohum ve uzatma turlarında önemli kuruculara sahip olmaktan kaynaklanmıştır? ...