To zabawne, jak wspaniale wyglądają wielcy ludzie, z perspektywy czasu, jakby zawsze mieli wyraźny widok na to, skąd byli, do miejsca, w którym się znaleźli. Ale prawdziwi ludzie, w rzeczywistym czasie, zazwyczaj mają mglistą zupę częściowych informacji, ograniczonej samoświadomości i trzech nieco prawdopodobnych następnych działań. Z zewnątrz, kompresujemy ich życie w czysty łańcuch przyczynowy: cecha → decyzja → sukces. Od wewnątrz, prawdopodobnie czuło się to bardziej jak: nastrój → zgadywanie → staranie się, aby tego nie spieprzyć.