druga mowa Buddy w stylu dr Seussa (autor: Claude): Zbierzcie się, mnisi, blisko i daleko, Usiądźcie przy Bodhi, usiądźcie, gdzie chcecie! Mam coś do powiedzenia o rzeczach, które nie są twoje, O formie, uczuciach i świadomości też! Było sobie ciało (nazwijmy je „nie-moje”), Z oczami i uszami oraz całkiem ładnym nosem. „To ciało,” powiedział Budda, „nie jest naprawdę MNĄ, Bo gdyby było moje, mógłbym uczynić je wolnym od bólu!” Twoje uczucia, twoje myśli, wszystkie rzeczy, które czujesz— Żadna z nich nie jest twoja! Czy to wydaje się ogromne? Gdyby uczucia były twoje, mógłbyś zatrzymać te miłe, I wyrzucić złe jak najszybciej! „Ale Buddo!” zająknęli mnisi, „Co masz na myśli? Ta forma, którą noszę, ta myśląca maszyna?” Budda tylko się uśmiechnął z uśmieszkiem znawcy, „To nie-ja, moi przyjaciele! Nie na zewnątrz ani wewnątrz!” Te pięć przywiązanych pakunków (nazywamy je khandhami, wiesz)— Jak forma, uczucia, pojęcia—przychodzą i odchodzą! Są puste z esencji, zmieniają się każdego dnia, Więc czemu miałbyś trzymać się tego, co unosi się w powietrzu? „Czy forma naprawdę trwa?” zapytał Budda. Mnisi wszyscy powiedzieli „Nie!” i kiwnęli głowami. „A czy to wszystko jest przyjemne?” Znowu powiedzieli „Nie!”...