na een bepaalde leeftijd is het letterlijk jouw verantwoordelijkheid, niemand anders, om jezelf de dingen te leren die je zijn onthouden, om te ontleren en alle giftige gewoonten los te laten, want het tentoonstellen van woedeproblemen, emotioneel onbeschikbaar zijn en niet in staat zijn om je gevoelens te communiceren lijkt niets meer dan een excuus. het leven is op verschillende manieren oneerlijk voor iedereen, een beetje voor sommigen, veel voor anderen. je kunt je hele leven niet zeuren en klagen over hoe wreed het voor jou was; het trauma dat je is aangedaan kan niet worden gerechtvaardigd, maar het is jouw plicht om te genezen, te groeien en je veilig te voelen in je hoofd.