Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd 10% van de divisiecommandanten ontslagen, hoewel prestatiegerichte promotie betekende dat het geen einde van de carrière was—intussen werd er helemaal geen theatercommandant ontslagen tijdens Irak of Afghanistan. Eisenhower: "De Amerikaanse doctrine is altijd geweest om een theatercommandant een missie toe te wijzen, hem een bepaalde hoeveelheid strijdkrachten te geven, en vervolgens zo min mogelijk in de uitvoering van zijn plannen te interfereren. Als de resultaten die door de veldcommandant worden behaald onbevredigend worden, is de juiste procedure niet om hem te adviseren, te berispen en te pesten, maar om hem te vervangen."