Iemand beschuldigen van "je doden" omdat ze je niet van hun arbeid laten leven, is de strijdkreet van de parasitaire verliezer in ontkenning. Niemand doodt je door te weigeren om uitgebuit te worden. Niemand is je iets verschuldigd om te leven. Overleven geeft je geen moreel recht op de tijd, moeite of verdiensten van een ander. Die denkwijze vereist dat onafhankelijkheid wordt herdefinieerd als wreedheid en afhankelijkheid als gerechtigheid. Zodra je dat uitgangspunt accepteert, wordt diefstal medemenselijkheid en productiviteit onderdrukking. Dat is geen morele ernst. Het is recht op iets verkleed als slachtofferschap.