Een van de gevaren van het hebben van een groot publiek, waar niemand je van tevoren over vertelt, is dat, ongeacht wat je doet of zegt, je iemand boos gaat maken. Als je een controversiële politieke mening hebt, is er iemand in je publiek die het haat. Als je een bepaalde groep bekritiseert, is er iemand in je publiek die het persoonlijk opvat. Als je klaagt over die idioot die zijn pitbull naar Costco heeft meegenomen en die een peuter heeft aangevallen en zijn hand heeft afgebeten, is er iemand in je publiek die een hekel heeft aan kinderen en dol is op pitbulls, en denkt dat de af en toe een peuterhand een eerlijke prijs is om te betalen. Als je zegt dat je van pannenkoeken houdt, gaat @waffleguy57585859 een boze reactie schrijven en de wereld aankondigen dat hij je ontvolgt en blokkeert. De enige manier om te voorkomen dat je regelmatig boze berichten ontvangt over hoe je rando persoonlijk hebt verraden door een echt mens te zijn met meningen, in plaats van precies wat hij zich in zijn hoofd had voorgesteld, is om de menselijke equivalent van liftmuziek te worden... saai, onbetwistbaar, volkomen vervelend, en zonder enige authenticiteit of oprechtheid. Dan heb je helemaal geen publiek. De enige echte remedie is een dikke huid, wat moeilijker te ontwikkelen kan zijn dan je misschien denkt. Het is niet altijd gemakkelijk om van koers te veranderen en te onthouden dat de man die je werk prijst, je werk leuk vindt, niet jou. Natuurlijk maak je onderweg echte vrienden, mensen die van je werk EN jou houden, maar het aantal daarvan is beperkt tot het aantal mensen waarmee je daadwerkelijk kunt interageren. Voor de rest moet je gewoon beseffen dat je niet iedereen tevreden kunt stellen, en het is oké als sommige mensen uit het publiek stappen. Dat is gewoon de menselijke natuur. Zolang genoeg mensen leuk vinden wat je doet om meer ervan te rechtvaardigen, doe je iets goed.