Jung zei dat eenzaamheid niet gaat om alleen zijn, maar om niet in staat te zijn je diepste zelf met anderen te delen. Maar ik denk niet dat dat helemaal klopt. Het is 2025, we kunnen allemaal ons authentieke zelf overal mee naartoe nemen, en iedereen is eenzamer dan ooit. Ik denk dat de eenzaamheid van deze tijd het gevoel is dat wat belangrijk voor jou is, niet belangrijk is voor anderen - dat niemand echt om je geeft buiten hun eigenbelang, en dat niemand je nodig heeft buiten de therapeutisch correcte hoeveelheid afhankelijkheid. Iedereen soeverein, iedereen een keizer, totaal existentieel verantwoordelijk voor zichzelf en niemand anders.