28 Aralık 2021'de ailemi Massachusetts'ten Florida'ya taşıma kararı verdim. Her şey için Covid aşılarının zorunlu kılılması zorunluluğu uygulanıyordu. Alışverişe gitmeden elimde olmayan evrakları göstermeden gidemeyecektim. Kızlarım ve ben ikinci sınıf vatandaşlar olurduk. O dönemde Massachusetts'te trans çocukların gündemi, uyanıklık ve Covid'in yönetimiyle ilgili çok şey oluyordu, ama bu oy bardağı taşıran son damla oldu. Bu bir cezaydı. Bir aşağılama ritüeli. Ve hepsi bir mücadele seansı bir arada toplanmıştı. Daha kötü mü? Çocuklarımı hedef alarak, anne olarak seçimlerim sayesinde onlara zarar vermek istiyordu. Ama hızlı bir şekilde işe başladık ve Mart ortasında Florida'daydık. Covid burada bile yoktu ama bu önemli değildi. Yine de yeniden başlayacağımı biliyordum. 2020'de pandemi nedeniyle Nöromüsküler Terapi Krakiğimi kapatmak zorunda kaldım ve Florida'da yeniden sertifika alıp yeniden inşa etmem zaman aldı. Eyalet, lisansımı almak için bir yıl okula geri dönecek bir seviyede sürekli eğitim, eyalet kursları ve ulusal sınavlar gerektiriyordu. Yani gerçek bir planım ve işim yoktu. Buraya gelmek için evimizi sattığımız ve birikimlerimizi boşalttığımız için yaklaşık 2 ay hayatta kalabileceğimizi biliyordum. Her şeyin yoluna gireceğine güvendim. Bu hamle tamamen inançla gerçekleşti— Ve inanç hemen karşılığını vermeye başladı. X hesabım bir yıldan fazla süredir askıya alınmıştı ve buraya taşındıktan bir ay içinde bana geri verilmişti. Ertesi gün Tim beni işe aldı. Gerisi tarih oldu. Hayatımızı, tüm arkadaşlarımızı, ailemizi ve bildiğimiz her şeyi geride bırakıp 1500 mil uzakta, hiç ziyaret etmediğim bir kasabaya, inşa ettikten sonra gördüğüm bir eve taşınmak, hayatımda yaptığım en zor şeydi ama pişmanlığım yok. Burası tam da ait yerim. Sevdiğim ve doğduğum şeyi yapıyorum ve ailemin gelişişini izliyorum. Yanlış yerdeyseniz ve oradan çıkmak için çekiliyorsanız. O sesi dinlemenizi rica ediyorum. Riski al. Atlayın. Muhtemelen senden daha büyük bir güç.