Western ve süper kahraman filmleri neredeyse başından beri dekonstrüksiyonlara sahip. Destry Rides Again (1939) ve The Big Country (1958) her ikisi de dekonstrüksiyonlardır. Orijinal Spiderman çizgi romanı, süper kahramanların bir dekonstrüksiyonuydu. Unforgiven ve Deadpool ise daha modern yapımlardı. Ama bunlar açıkça türlerine olan sevgiyle yapılmıştı ve ona zarar vermiyordu. Bana göre, The Boys, Watchmen ve V For Vendetta aynı zamanda dekonstruksiyonlar olsa da, aşık olmuş gibi hissettirmiyorlar. Saldırılar gibi hissediliyor, kavramı yıkıyor. Ve başarılı oluyorlar. Unbreakable'ı Watchmen ile karşılaştırın. Unbreakable süper kahramanları o kadar sever ki kötü karakterin kötülüğü aslında süper kahramanlara olan sevgisinden kaynaklanır. Ama Watchman'ın nihai kahramanları, kimsenin sempati kuramadığı kibirli elitistlerdir. Ve herkesin sevdiği tek elit olmayan karakter (Rorschach) ise nefret etmemiz gerekiyor çünkü yaratıcısı o kadar kibirli bir elitistti ki kendisi göremiyordu.