Şükran Günü Düşünceleri: Sürekli sorduğum sorular: Neden buradayım ki? Neden buradayız? Finansal bir keşif olarak başlayan şey, ruhani bir mıknatıs haline geldi. Neden? Kişisel olarak vardığım sonuçlar: Sanat önemlidir. Sanat - ve ona bağlı insanlık - makineyi entegre eden ve önceliklendiren hızlı bir geleceğe doğru hızla ilerledikçe önemi artıyor. Sanat değişiyor. Dijital sahipliğin uzlaşı biçimine ulaşmak, onlarca yıllık dijital sanat yolculuğunun bir yolu olarak ortaya çıkmıştır. Bu kesinlikle zamanımızın sanatıdır. Buna katılmak heyecan verici. Sanat kendi pazarıyla bağlantılıdır. Bazı açılardan bu onu geri tutuyor, durağanlıyor. Ancak daha geniş blok zinciri pazarı ve sosyal ortamı, yenilikleri açığa çıkarıyor ve sanatçı-koleksiyoncu bağlantıları için daha net raylar sağlıyor. Bu özel bir şey. Bu durum, açık artırma evlerinin, kurumların, Art Basel'in ve ötesinin dikkatini çekti. Bir sonuç daha var. Bu yazının ve günün konusu bu. Sanat insanlardır. Bazen alan küçük gibi geliyor, ama işte bir veri noktası. DAM Show bu yıl 54 bölüme ev sahipliği yaptı ve 167 konuk vardı ve sürekli bir yetersiz olma hissi var. Yeterli bile değil. Burada katılan insanlar - her türlü şekilde - ilham verici. Bana ilham veriyorsun. Buradan sonra nereye gideceğiz? Bazıları size bu alanın güncel kaldığını ve büyük ölçüde çağdaş sanata dönüştüğünü söyleyecektir. Bazıları size alanın ölü ve geleneksel altyapı tarafından yendiğini söyleyecektir. Bazıları fikirlerini düzenli olarak değiştirir ve bunu yaptıklarında çok emin olurlar. Büyük olasılık ise, zor ve karmaşık bir orta yola hızla girdiğimizdir. Deterministik olmayan ama neredeyse sonsuz bir kelebek etkileri çarpışmasında *şimdi* hepimiz tarafından etkilenen bir bu. Baskı yok. Gelecek biziz. Sensin. Bunlar sizin vizyonunuz, görselleriniz, sözleriniz, bağlamınız, tonunuz, çağrışıklarınız, yatırımlarınız, öncelikleriniz, küratörlerinizdir....