Dikkat gerçek bilançodur. Çoğu şirket paranın nereye gittiğini biliyor. Çok az kişi dikkatin nereye gittiğini söyleyebilir. Yine de her şeye karar veren şey bu. Her şirket personel sayısı ve harcama için bütçe ayırır. Neredeyse hiç dikkat için bütçe yok. Sonsuz hissettiriyor, bu yüzden hiçbir şey gerçekten hareket etmeyene kadar onu toplantılara, panolara ve gelen kutularına dağıtıyoruz. Geleceği yönlendirmesi gereken saatler bakım, koordinasyon ve gürültüye dönüşüyor. Sonra herkes stratejinin neden saptığını, neden aynı konuşmaların tekrarlandığını ve inancın neden bilginin gerisinde kaldığını merak ediyor. Cevap açıkça görülüyor. Hiç kimse dikkati sermaye kadar titizlikle yönetemez. Dikkat sınırlıdır. Her toplantı, her mesaj, her karar aynı havuzdan çıkar. Niyetsizce harcandığında borç olur. Liderler ürünün içinde gerçekte neler olup bittiğini fark etmeyi bıraktıklarında, inançlarını metriklere devrettiklerinde, ilerleme raporlarını ilerlemenin kanıtı olarak ele aldıklarında bunu görürsünüz. Bilgi inançtan daha hızlı yayılır. Aralarındaki mesafe, şirketin ne kadar dikkat çekmediğidir. Düzeltme basit ama kolay değil. Dikkati sermaye gibi davranın. Gerçekten nereye gittiğini takip edin. Liderlik ekibinizin takvimlerini çekin ve saatlere satır satır bakın. Çoğu bakım olacak, bazıları büyüme olacak, neredeyse hiçbiri öğrenmeyecek. Bu elektronik tablo size şirketinizin geleceği hakkında herhangi bir gösterge tablosundan daha fazlasını anlatacaktır. Size neyi önemsemeyi seçtiğinizi ve neyi görmezden gelmeyi seçtiğinizi gösterecektir. Bütçeyi yeniden tahsis ettiğiniz gibi yeniden tahsis edin. İşi büyüten ve size yeni bir şeyler öğreten bir döngü seçin. Her ikisini de zamanla finanse edin, konuşarak değil. Haftada on odaklanmış saat, yüzden fazla dağınık saat yapacaktır. Herkesin görebilmesi için yayınlayın. Buna dikkat bütçesi deyin. Haftalık olarak gözden geçirin. Bu tek hareket uyumu zorlayacaktır, çünkü zamanla ölçtüğünüz şey, insanların önemli olduğuna inanmaya başladığı şeydir. Dikkatin geri dönüşü gerçektir. Bir ekip durum toplantılarından karar incelemelerine geçtiğinde, konuşmalar yenilerini açmak yerine döngüleri kapatmaya başladığında, insanlar takvimlerini şirketin önceliklerinin bir yansıması olarak görmeye başladığında bunu hissedebilirsiniz. Para ışıkları açık tutar. Işıkların gerçeği bulup bulmayacağına dikkat karar verir. Her kurucu, büyümenin yavaşladığı ve gösterge panelinin gürültüyle dolduğu noktaya gelir. İçgüdü işe almak veya harcamaktır. Daha akıllıca hareket, daha sessiz bir soru sormaktır. Dikkatimiz nereye gitti? Çünkü iş oraya gitti. Şirket asla bir şey yapıp başka bir şey düşünmüyor. Liderler bakmayı seçtiği her şeyi yapıyor. İlginin nereye gittiğini gösteremiyorsanız, işi yönetmemişsiniz demektir.