Bence siyasi sol, emeği evsizliğe iten bir sistemden rahatsız olmakta haklı. Kalıcı açıkları ve artan borçları kabul ederek emekten sermayeye büyük miktarda servet transferini etkili bir şekilde mümkün kılan hızlandırılmış bir sistemde yaşıyoruz (borç, fiyatları paranın yaptığı gibi yönlendirir). Özellikle GFC Capital'in değer kaybı nedeniyle işgücünü geride bırakması nedeniyle. Parasal değer kaybının olduğu bir dünyada muhafazakar rol, herkesin "nominal kazanımlara" katılmasını sağlayacak bir strateji geliştirmek olmalıdır. Brad Gerstner'in yeni doğanlar için yatırım hesapları önerisi gibi fikirleri şiddetle destekliyorum. Aksi takdirde hırsızlık gibi görünecek ve güçlü bir solun komünist fikirlerle geri dönmesini sağlayacaktır (buna kesinlikle karşıyım). İşleyen bir toplumda insanların hayatta kalabilmek için neden finansal açıdan son derece okuryazar olmaları gerektiğine dair ciddi bir soru da var. Her iki kampa da dayanamıyorum