Yapay zeka kodlamasına tepki veren mühendislerle ilgili gözlemlerim: S1 25: Korkunç kod, hayır teşekkürler (%0 kod katkısı) 2. Çeyrek 25: Bende bir hata var, bir göz atın (%1) 3. Çeyrek 25: Bana biraz zaman kazandırın, bu değişiklikleri yapın (%5) S4 25: PRD'mi yazın, burada yaptıklarınızı beğendim ama bu şekilde yazın (%70) Kaçınılmaz olan durdurulamaz. Daha genç girişimler üretkenliklerini uçuş halindeki tokenlara göre değerlendiriyor. Mühendislerin kendilerini IC'ler ve daha çok bir orkestranın şefleri olarak düşünmeyi bırakmaları gerekiyor.

İmlecin artık varsayılan olarak istem moduna geçmesinin ve kodu açığa çıkarmamasının nedeni. Vibe kodlayıcıları için değil. Bunun nedeni, gerçek değişikliklere uzun vadede bakmanın o kadar önemli olmayacağıdır. Mühendisliğin güzelliği, yapay zeka için mükemmel bir görev olan öznel olmamasıdır

Artık @linear'yi MCP aracılığıyla görevleri oluşturan, güncelleyen ve kaldıran yapay zeka aracılarını izlemek için bir kontrol paneli olarak kullanan girişimlerim var. İnsanlar ona dokunmaz. Bu çok vahşi.