Bunu görünce kendi deneyimimi hatırladım. Kardeşimin onayı sayesinde, 03'te evde bir bilgisayarım var. İlk ortaokula başladığımda bilgisayarlar hakkında da meraklıydım, her yerde hacker scriptleri arıyordum ve başkalarının QQ şifrelerini kaba kuvvetle kırıyordum. Günün 24 sonu bilgisayar ağı zor hesaplanmış ve evdeki telefon faturası ile elektrik faturası patlıyor. (Neden aniden bunun daha sonra Bitcoin madenciliği için ekilen tohum olduğunu düşünüyorsunuz??) Ortaokulun ikinci ve üçüncü yıllarında çevrimiçi oyunlara bağımlıydım ve yapacak bir şeyim olmadığı sürece internet kafelere giderdim, ama ortaokuldaki akademik performansım hâlâ çok iyiydi ve önemli bir liseye kolayca kabul edilmiştim, ailemin söyleyecek hiçbir şeyi yoktu. Daha sonra liseye gittiğimde, küçük zekamın iyi olmadığını fark ettim ve otomatik olarak oyun oynamayı bıraktım, oyun oynama ihtiyacım o zamanlar tamamen karşılanmalıydı, bu yüzden bugün bile pek oyun oynamıyorum. Ama bilgisayar yolunu tekrar seçmedim

Aslında, hayır işi yapmanın yüksek profilli olması gerekmediğini hep hissettim. Bilinmeyen hayırseverlik, yin erdeminin gerçek birikimidir. Sahte bağışları ya da benzeri şeyleri gerçekten anlamıyorum, Neden ve sonuç ayrılığına saygı yoktur ve günümüz dünyasının intikamını almak kolaydır.