Hayattaki dilek listelerinden biri: Bir gün Ryusuke Hamaguchi'nin ekrana "Bir Saat Kuşunun Günlükleri" ve "Dans, Dans, Dans Et" eserlerini koyduğunu görebiliyorum.

Patronun endişelenmeye başlaması muhtemelen iyi bir şey, bu da önceden aciliyet hissi olmadığını ve takımın gevşek olması insan doğası olduğunu gösteriyor. Patron kaygı yaşatmak için aptalca ama bir panzehir bulamıyor, bu da onun yetersiz, öfkeli ve zamana ayak uyduramadığını gösteriyor. Elbette önünüzde bir panzehir var ama onu kabul etmek istemiyorsunuz, bu korkaklık, tembellik ve rehavettir. Kullanmaya istekli olduğun sürece ilaç iyileşecek. Sadece ilaç içmek acı vericidir ve çoğu insan kalbindeki dağa tırmanana kadar ölene kadar ulaşamaz.

Bir iş kurmanın en şanslı yanı, üyelerin çoğunun sorumlu olduğu bir ekibe sahip olmaktır. En tehlikeli şey ise fazlasıyla yeterli olmasıdır ve vasatlık açıkça görülemeyen asıl günahtır. En büyük test ise bu baharı yavaş yavaş sınırına nasıl getireceğimdir. En zor şey, belirli bir anda uyumlu ve uzun süreli bir sinerji ortaya çıkarmaya başlamaktır.