Oglądałem dokument Ken Burnsa o Rewolucji Amerykańskiej i to bez wątpienia najbardziej niezwykły dokument, jaki kiedykolwiek widziałem. To, co uderza mnie wciąż na nowo, to jak bardzo różna była kultura w tamtej epoce. Najtwardszych wojowników/ sportowców, których dziś gloryfikujemy, nie można porównać do przeciętnego człowieka z tamtych czasów, ich determinacja, ich wytrzymałość, ich gotowość do cierpienia za coś większego niż oni sami. Ich podstawowy poziom trudności był na poziomie, którego większość ludzi żyjących dzisiaj nawet nie potrafiłaby zrozumieć. Pomyśl o tym, co ci żołnierze naprawdę robili. Wyobraź sobie marsz z Massachusetts na Long Island w mroźnych warunkach, głodując, ranny, pozbawiony snu, z częścią ramienia odciętą i jednym działającym okiem, a mimo to wchodząc na pierwszą linię wojny o ideę, której wiedziałeś, że nigdy nie dożyjesz, aby zobaczyć ją w pełni zrealizowaną. Ten poziom przekonania i siły woli jest dzisiaj niemal nie do wyobrażenia.

„Amerykańska artyleria otworzyła ogień” — czyste dreszcze!!!