To, czego nie mówią studentom — ani postkolonialnym akademikom, którzy wierzą, że mówią prawdę w obliczu władzy (czy to tylko ich „wiedza-moc” mówi?) — to fakt, że rzucanie kamieniami w Żydów było przez wieki uznawane za tradycyjną metodę rytualnego upokarzania gorszych dhimmi w całym świecie arabskim. Praktyka ta jest dobrze udokumentowana przez Lynn Julius, Georges Bensoussan, Bat Ye’or, David Littman i wielu innych. A teraz, w typowej orwellowskiej inwersji, to, co kiedyś było narzędziem zniewolenia i degradacji, zostało przekształcone w szlachetny symbol „oporu wobec ucisku.”