Wat ze de studenten niet vertellen—of de postkoloniale academici die geloven dat ze de waarheid tegen de macht spreken (of is het gewoon hun "macht-kennis" die spreekt?)—is dat het gooien van stenen naar Joden, gedurende eeuwen, een eerbiedwaardige methode was om inferieure dhimmis in de Arabische wereld ritueel te vernederen. Deze praktijk is goed gedocumenteerd door Lynn Julius, Georges Bensoussan, Bat Ye’or, David Littman, en vele anderen. En nu, in een typische Orwelliaanse omkering, is wat ooit een instrument van onderwerping en degradatie was, opnieuw gepositioneerd als een nobel symbool van "verzet tegen onderdrukking."