Voor het eerst hebben onderzoekers precies vastgesteld wat Romeinse bouwers aan hun beton toevoegden om het eeuwenlang te laten meegaan.... Op een onafgebouwd bouwterrein in Pompeii, dat tijdens de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Christus werd verlaten, ontdekten archeologen iets zeldzaams: Romeinse betonmaterialen die waren voorbereid maar nooit gemengd. Dat bevroren moment onthulde hoe Romeinse bouwers hun beton daadwerkelijk maakten. In plaats van kalk en water te mengen zoals wij dat vandaag de dag doen, combineerden ze eerst ongebluste kalk met vulkanische as en voegden daarna water toe. De reactie produceerde intense hitte en liet kleine fragmenten van reactieve kalk achter die in het verharde beton waren gevangen. Toen er later scheuren ontstonden en water binnendrong, reageerden die fragmenten opnieuw en sloten de schade van binnenuit af. Met andere woorden, een deel van het Romeinse beton was opzettelijk ontworpen om zijn eigen scheuren te genezen — en het doet dat nog steeds bijna 2.000 jaar later. Archeologisch Park van Pompeii #archaeohistories