er is geen gat om te vullen, als het gat diep genoeg was om helemaal door te gaan zou het licht van de basisbewustzijn binnenkomen en zou je je geweldig voelen, omdat de basis van bewustzijn inherent heerlijk is. het probleem is dat het gat maar halverwege diep is, wat slecht aanvoelt

uiteindelijk schijnt het licht overal door en is er weinig van jou om over te spreken, het zijn allemaal gaten

het ding dat het licht blokkeert, moet in zekere zin sterven zodat het licht kan doorschijnen en dat proces kan ruw zijn, maar god is het licht mooi

een paar jaar van verveling en pijn voor 50 jaar van bijna de hele dag toegang tot de eeuwige zaklamp is het duizend keer waard

je handelt je voelt je om een reden soms gelukkig voor het gelukkig zijn dat totaal onpersoonlijk opkomt, niet eens alleen in het lichaam bijna de hele tijd

je ruilt je gelukkig zijn om een of andere reden soms in voor geluk dat opkomt, niets te maken heeft met jou, om geen reden die je begrijpt, bijna de hele tijd. Het is gewoon hoe de fysica van bewustzijn werkt.