Lamassu – De Bewaker Geest van Assyrië - opgegraven uit de ruïnes van de oude stad Dur-Sharrukin (het moderne Khorsabad, Irak 🇮🇶). Vervormd uit enorme kalkstenen blokken en ooit geplaatst bij de poorten van paleizen in steden zoals Nimrud of Khorsabad, vertegenwoordigt het een beschermende geest die menselijke intelligentie, de kracht van een stier en de waakzaamheid van een leeuw combineert. Dit kolossale kalkstenen beeld dateert uit de 8e eeuw voor Christus, tijdens de heerschappij van koning Sargon II van Assyrië. Bekend als een Lamassu, combineert het het lichaam van een stier of leeuw, de vleugels van een adelaar en het gezicht van een mens, een belichaming van kracht, goddelijkheid en wijsheid. Staande bij de poorten van paleizen en tempels, diende Lamassu als een goddelijke beschermer, die kwaad en chaos afschrikte. De vijf poten zijn zo gekerfd dat ze perfect in balans lijken, of je ze nu van voren of van opzij bekijkt, een meesterlijke illusie van beweging en kracht. De ingewikkelde krullen van de baard en de veren onthullen het ongeëvenaarde vakmanschap van oude Mesopotamische ambachtslieden. De kolos rijst met ingewikkelde krullen in zijn baard, gestileerde vleugels en krachtige ledematen, zijn oppervlak vertoont sporen van zowel de beitel van de beeldhouwer als de eeuwenlange omhelzing van aarde en steen. Erosie heeft sommige details verzacht, maar de monumentale schaal en precisie van het standbeeld blijven onmiskenbaar. Voor archeologen verlicht zo'n vondst de Assyrische religieuze ideologie, koninklijke propaganda en de architectonische grandeur van een verdwenen rijk. Naast het standbeeld lijken de arbeiders klein, bijna spectraal, alsof ook zij even in de oude wereld zijn gestapt. De kalme, onveranderlijke blik van de Lamassu creëert een stille paradox—hoewel het millennia lang begraven is, vervult het nog steeds zijn plicht als bewaker op het moment dat het weer opduikt. In deze bevroren scène komen verleden en heden samen, en herinneren ons eraan dat de geschiedenis nooit volledig slaapt; het wacht ondergronds, klaar om op te stijgen wanneer menselijke handen en nieuwsgierigheid het eindelijk terugroepen naar het licht. Opgegraven in de 19e eeuw door westerse archeologen, bevalt deze bewaker nog steeds ontzag vandaag—zijn stille blik overbrugt het oude en het eeuwige, en herinnert ons eraan dat zelfs steen de geest van bescherming over millennia kan dragen. #drthehistories