Weer naar het ziekenhuis gegaan, vijfde dag op rij. Gisteren greep oma mijn hand en liet niet los, dacht dat ze afscheid van me nam. Vandaag glimlachte ze en probeerde voor het eerst te lachen. Iedereen in mijn familie is hoopvoller, we zijn van het kopen van kaarsen overgestapt naar het zoeken naar een ziekenhuisbed voor thuis. Het is een bittersweet achtbaan 🎢