17 yaşındaki bir çocuk, 300 dolara zihin kontrolü verilen bir protez kol yaptı. Evet, 300 dolar. Genellikle 450.000 dolara mal olan bir şey için. Bunu sana vur. Evden çalışan bir genç, yapay zeka, ucuz malzemeler ve 23.000 satır kod kullanarak ameliyat, implant olmadan ve 450 bin dolarlık fiyat etiketi olmadan beyin sinyallerini okuyan bir cihaz inşa etti. Bu iyi hissettiren bir hikaye değil. Bu bir uyarı atışı. Bir lise öğrencisi, sektör standardından 1.500× daha ucuza bir şey nasıl inşa edebilir? Bu inovasyon hakkında ne söylüyor? Fiyatlandırma hakkında? Hayat değiştiren teknolojiye kimlerin erişebileceği hakkında? Elbette, tıbbi protezler gerçek nedenlerle pahalıdır: malzemeler, testler, düzenlemeler, özelleştirme. Ama dürüst olalım — bunların hepsi yarım milyon dolarlık bir fiyatı haklı çıkarmıyor. Bu hikaye basit bir gerçeği ortaya çıkarıyor: Erişilebilirliğin geleceği sistemden gelmeyecek....