Daha ciddi bir notta: "Fildişi kule" zihniyeti, blockchain geliştirmede yanlış olan her şeydir ve Solana gibi zincirler daha iyi performans gösterirken Ethereum'u geride tutan da budur. Solana'da, zinciri günlük olarak kullanan ve gerçek dünyadaki kısıtlamalara ve kullanım kalıplarına dayanan fikirleri ileriye taşıyan @deanmlittle gibi geliştiricilere sahip olduğumuz için şanslıyız. Bu nedenle, inşaatçıların gerçekten ürün göndermesi ve çekirdek geliştiricilerin zinciri IBRL'ye bağlaması arasındaki ezici fikir birliği, mevcut uygulamanın yanlış yönlendirildiği yönündeyken, kirada üçüncü bir SIMD görmemiz beni şaşırtıyor. Topluluk büyük ölçüde daha basit bir yaklaşım üzerinde birleşti: sadece kirayı kesin ve devlet büyümesinin gerçekten esnek bir mal olup olmadığını test edin. Buradaki mantık terstir. Bu SIMD, kira maliyetlerini düşürmenin bir ön koşulu olarak devlet büyümesini kısıtlamak için karmaşık mekanizmalar önermektedir. Ama neden var olduğunu kanıtlamadığımız bir sorunu çözüyoruz? Eğer kira esnek olmayan bir malsa, yani devlete olan talep fiyat duyarlılığından ziyade uygulama değeri tarafından yönlendiriliyorsa, o zaman devlet, sırf biz onu daha ucuz hale getirdik diye anlamlı bir şekilde genişlemeyecektir. Rasyonel yaklaşım şudur: Önce kirayı azaltın, devlet büyümesine ne olduğunu gözlemleyin ve sonra kısıtlamalara ihtiyacımız olup olmadığına karar verin. Bunun yerine, muhtemelen gelmeyecek varsayımsal bir sel için ayrıntılı korkuluklar inşa ediyoruz. En kötü anlamda erken optimizasyondur ve bu endişenin gerçek olup olmadığını doğrulamadan önce teorik bir endişeyi gidermek için protokol karmaşıklığı ekler. Benim kişisel görüşüm, eyalet büyümesinin anlamlı bir şekilde kira maliyetleriyle sınırlı olmadığı, başvuruların herhangi bir maliyeti haklı çıkaracak kadar değerli olup olmadığıyla sınırlı olduğu yönünde.