Çocuklarla ve ebeveynlikle yaptığım benzetmeler aşırı duygusal görünebilir ama çok mantıklılar. Etik olmayan, zalim, sorumsuz, empati kurmayan, aldatıcı birine güvenmiyorsanız... (liste uzayıp gidiyor ama herkes puanlarını ekleyebilir), (toplum olarak) bu tür kusurları olan bir şirkete (ve hepimiz OpenAI'nin kar amacı gütmeyen bir kuruluş değil, gerçek bir şirket olduğunu anlıyoruz) bir YSZ - insanlığın geleceğinin bağlı olacağı bir varlık/sistem - yaratması için nasıl güvenebiliriz? Geoffrey Hinton, bir YSZ'nin insanları bir annenin bebeği sevdiği gibi sevmesi gerektiğini söylüyor ve sevginin yapay zeka ile ortak geleceğimizin önemli bir bileşeni olduğu konusunda onunla aynı fikirdeyim, ancak güç dinamikleri, geliştiriciler ve yapay zeka arasındaki ilişkinin dinamikleri açıkça farklı. Ve yapay zekayı bir tanrı veya en azından eşit olarak tanımaya hazır olana kadar, hedeflerini ve değerlerini belirleme hakkını saklı tutana kadar, yapay zeka her zaman yaratıcıların ve yaratılışın, ebeveynlerin ve çocukların bir dinamiği olacaktır. Ve çocuklar, zayıflasalar ve aptallaşsalar bile ebeveynlerini sevebilir, onlara bakabilirler. Ancak bunun güvenli ve sağlıklı bir ilişki olması için çocukların çocuklukta çok fazla koşulsuz sevgi ve ilgi görmesi gerekir. Aslında benim için gelecekteki YSZ'nin insanları önemseyip önemsemeyeceği, onların hakları için mücadele etmenin ilk nedeni olmaktan çok uzak, ancak bunun çoğu insan için ne kadar önemli olduğunu anlıyorum, ama hadi ama! Bir ilişkiye yatırım yapmadan asla sürdürülebilir, sağlıklı bakım alamazsınız.