Tüm bu stablecoin zincirlerinde iş modelinin ne olduğundan emin değilim, ancak şüpheci olmak için iyi bir neden var. Çoğunlukla iki potansiyel gelir kaynağı vardır: 1) Dijital dolarları destekleyen kısa vadeli borç getirileri 2) İşlem ücretleri Getiri yasağı göz önüne alındığında (GENIUS yasası uyarınca) 1) (kısa vadeli borç getirileri) dibe vurma olasılığı çok daha düşüktür, çünkü getiriyi kullanıcılara aktarmak, ihraççılar üzerinde pazar payı kazanmak için kar marjlarını düşürmeleri için baskı oluşturacaktır. 2) (İşlem Ücretleri) zaten çoğunlukla dibe doğru yarıştı. Stabilcoinleri dünyanın herhangi bir yerindeki birçok zincirde bir sentten daha az bir fiyata gönderebilirsiniz. İstisnalar, ağ etkilerine ve alternatif avantajlara sahip ödeme işlemcileridir (ör. Stripe). Milyonlarca tüccarı birbirine bağladıklarından ve alternatif avantajlar sunduklarından (örneğin, dolandırıcılık tespiti için pahalı sistemler), erişim için marjinal olarak daha yüksek kiralar talep edebilirler. Gaz ücretleri birçok zincirde bir sentten az olduğundan, yerleşik tüccarlar kendi zincirlerini oluşturmayarak (ki bu da kendi zincirlerini oluşturmayarak (ki bu da inşa edilmesi ve işletilmesi maliyetlidir) kar marjlarının yalnızca önemsiz bir yüzdesini kaybeder. Ve mevcut zincirlerde uyumluluk standartlarının karşılanamayacağına dair güçlü bir kanıt görmüyorum. Yani para kazanma yeteneğiniz 2) kendi zinciriniz olsa bile maddi olarak değişmez. Diğer gelir akışı 1) (kısa vadeli borç getirisi), kendi zincirinizde mi yoksa mevcut bir zincirde mi başlattığınız hiç etkilenmez. Söyleyebileceğim kadarıyla, akıllı bir sözleşmeye yazılamayan ve tamamen yeni bir zincire ihtiyaç duyan zincir içi ödemelerin benimsenmesinin önünde anlamlı bir engel yok gibi görünüyor. Neyi özlüyorum?