Kimsenin itiraf etmek istemediği şey, İster Batı'da, ister Çin'de, ister Güneydoğu Asya'da, ister Rusya'da, Artık küresel ekonominin çıkardığı üniversite mezunlarına ihtiyacımız yok. Akıllı ülkeler bu noktada üniversite eğitimini kısıtlı bir mal haline getirmeye ve sadece STEM + tıp fakültesi + seçkin sosyal bilimler/beşeri bilimler öğrencilerine izin vermeye geçiş yapmalı, Diğer herkes kolayca işte eğitilebilir veya kendi başına çalışarak bir işte eğitim alabilir. Yapısal temel çizgi, beyaz yakalı işsizliğin daha yüksek oranlarına yöneliktir; insanların buna alışması için genel olarak üniversite yanılmasını söndürme zamanı gelmiştir.

Çin'deki metresler bile başka yerlerdeki metreslerden daha atletik + yetenekli. Yeterince gördüm, Burası Çin Yüzyılı.

Saigon ve Hanoi, nüfuslarının büyük çoğunluğu için Singapur/Tokyo'nun yerel halkı için olduğundan daha pahalı. İşte bu yüzden burada sık sık hayal kuruyan batılıların yaptığı "Güneydoğu Asya çok ucuz!" fikrine hiç kapılmadım, İnanılmaz derecede utandırıcı ve düşük hırsın bir işareti olmasının yanı sıra, bu da doğru değil. Hanoi, HCMC, Bangkok, Manila ve KL gibi şehirler, orta sınıflarının büyük çoğunluğu için ucuz değil ve bu şehirlerdeki insanlar modern konut satın almakta zorlanıyor. Gelir merdiveninin üst üst noktasında ise, tüm batı olanaklarınızı ve ürünlerinizi bekliyorsanız ayda en az 4.000 USD harcamış olursunuz. Bu şehirlerin iyi yaptığı şey, genel olarak çok sayıda konut inşa etmeleri; bu yüzden bir anlamda yoksul haneler hâlâ daha düşük kaliteli konut bulabiliyor, ama bu, düşük gelirli cennet oldukları anlamına gelmez. Bu, çoğunlukla konut açısından Çin şehirleri için de geçerli.