Debata na temat skalowania L1 vs L2 ostatecznie sprowadza się do tego, czy użytkownicy zdecentralizowanego obliczania (globalni emitenci aktywów, fintechy, neobanki, korporacje międzynarodowe i ich użytkownicy) preferują poprawność i ostateczność egzekwowaną przez konsensus BFT w dużym i zdecentralizowanym zbiorze operatorów. Siła tkwi w fakcie, że setki do tysięcy niezależnych operatorów egzekwują przejścia stanu w synchronizacji, z punktami kontrolnymi blok po bloku. Jeśli ten algorytm jest wydajny pod względem przepustowości, częstotliwości bloków i ostateczności, zdecentralizowane obliczanie staje się coraz bardziej atrakcyjne jako warstwa koordynacyjna.