De discussie over L1 versus L2 schaling komt uiteindelijk neer op de vraag of gebruikers van gedecentraliseerde computing (wereldwijde activakenners, fintechs, neobanken, multinationale bedrijven en hun gebruikers) de voorkeur geven aan correctheid en finaliteit die wordt afgedwongen door BFT-consensus boven een grote en gedecentraliseerde set van operators. Er schuilt kracht in het feit dat honderden tot duizenden onafhankelijke operators staatsovergangen synchroon afdwingen, met blok-voor-blok controlepunten. Als dat algoritme efficiënt is in doorvoer, blokfrequentie en finaliteit, wordt gedecentraliseerde computing steeds aantrekkelijker als coördinatielaag.