Zasłonięty Chrystus to rzeźba z marmuru z 1753 roku autorstwa Giuseppe Sanmartino, znajdująca się w Neapolu. Jest znana w dużej mierze dlatego, że wydaje się niemal niemożliwa. Jak rzeźbiarz może sprawić, że marmur wydaje się przezroczysty? A jednak to właśnie osiągnął Sanmartino – Chrystus leży, przykryty całunem, który wydaje się tak realny, ale tak cienki, że wciąż możemy dostrzec jego nieruchome rysy. Rzeźba znajduje się w Kaplicy Sansevero (Museo Cappella Sansevero po włosku). Czasami znana pod nazwą kościoła Santa Maria della Pietà lub Pietatella, kaplica została zbudowana pod koniec XVI wieku. Jednak swoje najbardziej interesujące detale i sztukę zyskała dopiero w XVIII wieku. Między 1740 a 1780 rokiem Raimondo di Sangro, książę Sansevero, całkowicie przebudował kaplicę. Zlecił wykonanie rzeźby Zasłoniętego Chrystusa, a dzieło Sanmartino szybko stało się sławne. Było tak niezwykłe, że niektórzy wierzyli, że zostało stworzone przez alchemię. Plotka ta prawdopodobnie częściowo wynika z faktu, że książę Sansevero był sam alchemikiem, oprócz tego, że był Wielkim Mistrzem Wolnomularzy, mecenasem sztuki i wynalazcą. W rzeczywistości, dokładna analiza nie pozostawia wątpliwości, że dzieło zostało w całości wykonane z marmuru. Potwierdzają to również niektóre listy napisane w czasie jego produkcji. Paragon płatności dla Sanmartino, datowany na 16 grudnia 1752 roku i podpisany przez księcia, jest przechowywany w Archiwum Historycznym Banku Neapolu. #archaeohistories