Dziś jest monumentalny dzień dla How I Write. Opublikowałem 100. odcinek, a za zaledwie kilka godzin kanał YouTube osiągnie 200 000 subskrybentów. Aby uczcić tę okazję, zrobiłem coś trochę innego: zebrałem moje ulubione fragmenty, opowiedziałem kilka nowych historii i podzieliłem się najlepszymi lekcjami, które wyniosłem z tych wszystkich wywiadów. Świat pisania jest obecnie w stanie szoku. Ludzie czytają coraz mniej. Hollywood jest zaledwie kilka lat po strajku pisarzy. AI przeraża niektórych pisarzy, a innych ekscytuje wizją jutra. Substack ułatwia pisarzom dotarcie bezpośrednio do swoich odbiorców, a dziennikarstwo długoterminowe, gdy jest dobrze wykonane, wciąż ma unikalną zdolność, by mówić do serca tego, co dzieje się w kulturze i skłaniać ludzi do rozmowy o tym, co ważne. A jednak pisanie jest ważniejsze niż kiedykolwiek. Będzie miało trwałość, której żaden inny środek nie może dorównać. Pisać to badać swoją duszę. Pisać to wytykać korupcję. Pisać to głosić słowo Boże. Pisać to porządkować świat. Pisać to wyrażać subtelności miłości i straty, nadziei i rozpaczy, humoru i smutku. Pisać to poruszać rynki. Pisać to poszerzać swoją zdolność do zachwytu. Pisać to zapraszać innych do intymności swojego serca i umysłu.