Zakończyłem Święto Dziękczynienia z rodzicami. Z każdym rokiem staje się to coraz trudniejsze, ponieważ mój tata ma pierwotną postać afazji postępującej, która jest wczesną formą demencji. Traci zdolność mówienia, a jego umiejętności motoryczne powoli znikają. Zawsze zabieram go do ładnej restauracji sushi na święta, a on już nie potrafi używać pałeczek. Personel był bardzo miły, przynosząc mu widelec, ale on wciąż próbował używać pałeczek między daniami, żeby zobaczyć, czy uda mu się znowu je opanować. Nauczył mnie, jak używać pałeczek, gdy byłem młodszy, i zawsze prosił o nie, gdy wychodziliśmy do azjatyckich restauracji. Imponujące jest, jak bardzo osobowość kogoś może nadal błyszczeć, nawet gdy ma trudności z mówieniem. Zawsze był uparty i miał suchy humor. Czasami moja mama pomaga mu opowiadać jego stare historie, a on komentuje je słowami, które wciąż może używać konsekwentnie (przekleństwa pozostają bardzo dostępne). Kończy się to zaskakująco zabawnie. Na szczęście lubimy tę samą muzykę, więc wciąż łatwo się z nim łączyć. To on był powodem, dla którego jako dziecko zainteresowałem się instrumentami (widział, jak gramy w Rock Band i zaproponował, że kupi mi prawdziwą gitarę zamiast plastikowej). Kiedyś siadał ze mną przed snem i prosił mnie, żebym znalazł różne kraje na mapie świata wiszącej na ścianie w moim pokoju. Rozmawialiśmy o tym, co wiedzieliśmy o tych krajach lub o jakichś ostatnich wydarzeniach światowych tam. To prawdopodobnie dlatego tak bardzo zainteresowałem się historią/naukami społecznymi w szkole. Wciąż w pewnym sensie to robimy, ale muszę grać w 20 pytań z nim, żeby dowiedzieć się, co myśli o wiadomościach. Zawsze mam to ukryte obawy, że niechcący wkładam mu słowa w usta, co jest czymś, czego by nienawidził. Moja mama ma teraz trudności. Pomagam płacić za praktycznie wszystko, co robią (remonty domu, nawet część wesela mojej młodszej siostry), ponieważ mój tata musiał przestać pracować znacznie wcześniej, niż się spodziewał. Upewnij się, że spędzasz czas z rodzicami, jeśli masz szczęście mieć z nimi dobrą relację, trudno uwierzyć, jak szybko wszystko może się zmienić, dopóki nie zacznie się zmieniać. Przepraszam, że wrzucam smutne rzeczy na TL, myślę, że pisanie tego pomogło mi trochę przetrawić.