Hoe herken je of een beschaving "volwassen" is? Kijk naar twee punten: - Hoe gaat de samenleving om met stille minderheden? - Heeft de cultuur de capaciteit om buitenlandse ideeën te accepteren, of zelfs te verteren? De meeste mensen overschatten "schijnbare inclusiviteit"; in werkelijkheid is echte volwassenheid het durven laten bestaan van afwijkende meningen, in plaats van alles maar glad te strijken. Als een beschaving de stemmen van marginale groepen niet kan tolereren, is ze, hoe welvarend ze ook lijkt, van binnenuit extreem kwetsbaar. Omgekeerd, die samenlevingen die "vasthouden aan tradities" lijken, maar voortdurend nieuwe ideeën kunnen absorberen en verteren, zijn vaak vitaler dan systemen die alleen maar "diversiteit" roepen. Welke van de twee denk je dat wij momenteel zijn?