GM 🎞️ Momenten van het Onbekende. 265 28 december 14:39 in Sydney, Australië

Mijn vriend Onil heeft me in contact gebracht met zijn artistieke vriend Ryan. Zijn studio keek direct uit op Tamarama beach, waar alle honden gaan spelen. Waar je op de rotsen kunt lopen alsof het een aquatische planeet is, of een waterattractie in Disney Land. Ryan runt een pottenbakkersstudio net boven het strand. Een droom van een paradijs. Kunst en oceaan samen zo. Ryan vroeg of ik ooit eerder potten had gemaakt, "Dat heb ik niet, maar ik heb het altijd gewild!" Dus zette hij me neer aan een kleistation, maakte mijn handen nat en gooide wat klei voor me om mee te spelen. Het voelde natuurlijk om de zachte groeven van de theekop te maken die we aan het maken waren. Ik maakte een dikke kop voor theeceremonies kapot en voelde me trots op mezelf. Nu moesten we wachten! Dus renden we naar het water met Sarah en Zena, die ook met klei in de studio aan het spelen waren. Ryan bracht een half gebroken en nog natte pot naar het laagwater, nadat we een beetje van de potten hadden gerookt. Terwijl we in de oceaan waren om een artistiek offer aan de watergoden te brengen, begon het tij te stijgen en overstroomde de koraalpoel onze vrienden. Terugkijkend is het een van die dingen die je vooruit duwen. Jarenlang, terwijl ik in NYC woonde, liep ik altijd langs een pottenbakkersstudio genaamd Mano op 26th street op weg naar de fotostudio. En elke dag zei ik tegen mezelf dat ik een les zou nemen. Tien jaar later, midden in de garage van een vreemde, ver weg in de hoeken van Australië, vond ik mezelf, in contact komend met een oude kunst en een deur waar ik altijd doorheen wilde lopen. Nu het raam open is, bestaat de angst om iets nieuws te proberen of te doen niet meer. Het beperkt de oneindige mogelijkheden van plezier niet meer. Want nu weet ik hoe waar het voor mij is. Net zoals surfen in Peru. Je leert hoe je dingen in andere plaatsen doet die je normaal over het hoofd ziet thuis. Dan begin je te waarderen hoe dichtbij het altijd was, en begin je te gaan. Ik moest gewoon uit mijn comfortzone komen en iets nieuws proberen, waarvan ik altijd wist dat het vreugde zou brengen.