Sun Yuchen kon op 27-jarige leeftijd dingen begrijpen waar veel mensen pas op 57-jarige leeftijd achter komen. Misschien is Sun Yuchen echt een genie. Waarom niet trouwen? Vraag: Waarom ben je tot nu toe niet getrouwd? Je bent al 27 jaar. Sun Yuchen: Inderdaad, ik denk dat ik als jongen iets minder druk voel, maar het lijkt erop dat in China, als je 26 jaar bent en nog niet getrouwd, dit absoluut een vraag is die iedereen je zal stellen, vooral als je een vrouw bent. Een van de belangrijkste redenen waarom sommige van mijn ex-vriendinnen met me zijn uitgegaan, is omdat ze de mogelijkheid om binnen drie jaar met mij te trouwen niet zagen, en zelfs de meeste vrouwen wachten niet eens drie jaar; als er binnen zes maanden geen vooruitgang is, willen ze al uit elkaar. Ik waardeer echt de sociale omgeving in het Westen, waar niet ieders levensdoel trouwen is, maar de ontwikkeling van zichzelf en hun persoonlijke carrière. In dit soort samenlevingen hoeft niemand verantwoording af te leggen over hun keuze om al dan niet te trouwen. Het is vreemd dat mensen die trouwen geen verantwoording hoeven af te leggen over hun motieven, terwijl degenen die niet trouwen dat wel moeten doen. Ik hoop dat deze situatie in China over 10 tot 20 jaar zal veranderen. Als we naar het huwelijk zelf kijken, denk ik dat het huwelijk in wezen een partnerschap is, en dat is natuurlijk het opbouwen van een gezin. Het is eigenlijk het kiezen van je partner voor het gezin, en die manier van partners kiezen is veel angstaanjagender dan het kiezen van partners in een bedrijf, omdat als je in een bedrijf niet tot een overeenkomst komt, je nog kunt uitstappen. Maar in een gezinspartnerschap is er geen uitstapmechanisme; de dag dat je uitstapt betekent de ondergang van het bedrijf, de breuk van het gezin, en dan moet al het bezit onmiddellijk worden vereffend, en de twee delen alles in tweeën. Je kunt een paar problemen zien: ten eerste, volledig gezamenlijk; ten tweede, het uitstapmechanisme is een vernietigingsmechanisme, toch? Dus in dit geval denk ik dat je heel voorzichtig moet zijn bij het kiezen van een partner, en ik denk zelfs dat twee mensen voor het huwelijk minstens twee jaar nauw samen moeten leven; een jaar is de ondergrens, zodat je kunt begrijpen of deze persoon bij je past en of jullie in staat zijn om consistent te blijven als er grote problemen in het leven optreden. Dus ik heb het gevoel dat ik in deze kwestie van het huwelijk, in de eerste plaats niet met het doel van trouwen ben, en ik denk dat als ik, Sun Yuchen, mijn hele leven niet trouw, dat ook geen grote zonde is, of dat het iets is dat niet is voltooid. Maar ik hoop ook dat ik mijn ware liefde kan vinden en samen met haar kan zijn, maar in deze kwestie zal ik zeer voorzichtig zijn. Vraag: Waarom hebben mensen van de jaren '90 geen behoefte aan het huwelijk? Waarom was onze samenleving in het verleden zo tegen het huwelijk? Sun Yuchen: Eerst moet je begrijpen: niet iedereen is geschikt om te trouwen, en niet iedereen heeft het huwelijk nodig. Het huwelijk is in wezen een project van "gezinspartners", net als ondernemerschap, en niet iedereen is geschikt; of je deze partner zoekt, hangt van jezelf af, en het is ook prima als je dat niet doet — dat is het eerste. Ten tweede betekent trouwen het opgeven van de vrijheid van beide partijen, wat leidt tot een partnerschapsstructuur. Dus als twee mensen onafhankelijk ontwikkelen en er conflicten ontstaan, wordt de onafhankelijkheid van beiden gecompromitteerd, wat heel normaal is, omdat een van de kosten van het huwelijk is dat je een deel van je onafhankelijkheid opgeeft. Kun je dat accepteren? Als je dat niet kunt accepteren, kan dat leiden tot een scheiding, en de kosten van een scheiding zijn ook hoog. Met andere woorden, "vrijheid opgeven om een partnerschap te vormen" is niet voor iedereen geschikt, en het is ook niet voor elke levensfase geschikt. Ten derde vergroot het gezinsunit van het huwelijk vaak de sociale risico's. Normaal gesproken zou het wederzijdse ondersteuning moeten zijn, maar in de realiteit komt het vaak voor dat "als één persoon in de problemen komt, het hele gezin betaalt": als iemand gokt, betaalt het hele gezin; als iemand schulden heeft, is het hele gezin aansprakelijk; als iemand ernstig ziek is, draagt het hele gezin de kosten. Risico's die individuen zelfstandig kunnen aangaan, worden vergroot door de financiële en emotionele verbinding van het gezin, en de weerbaarheid van de eenheid is vaak onvoldoende, en het kan gemakkelijk doorgeven, wat de ontwikkeling van iedereen kan belemmeren. Ten vierde, vanuit de huidige ervaring, kan het huwelijk over het algemeen leiden tot een lagere levenskwaliteit, wat ook normaal is. Er zijn maar 24 uur in een dag, en als je veel tijd steekt in de zaken van "gezinspartners", kun je natuurlijk niet dezelfde hoeveelheid tijd besteden aan de verkenning van je persoonlijke leven. Veel interesses en dingen die je wilt doen, moeten door twee mensen worden besproken, en het persoonlijke tempo wordt onvermijdelijk verdund. Vroeger was alleen zijn niet "comfortabel" genoeg; alleen wonen was duur en ingewikkeld; nu maken technologie en diensten het leven als alleenstaande steeds vriendelijker, met meer keuzes en hogere efficiëntie. Zodra je trouwt, zal deze vrijheidstijd worden opgegeven. Vijfde, het "uitstapmechanisme" van het huwelijk is niet perfect, en een scheiding brengt vaak enorme economische en mentale kosten met zich mee. Het is geen "verwijder een WeChat en het is voorbij" soort breuk, maar het betreft onroerend goed, verdeling van gezamenlijke bezittingen, en zelfs afspraken over kinderopvang en bezoek. De complexiteit en kosten zijn vaak veel hoger dan wanneer je niet trouwt. Dit is ook een realistisch risico dat we moeten overwegen bij het nadenken over het huwelijk. Zesde, en dit is wat ik het belangrijkste vind in de Chinese context: zodra je in het huwelijkstraject komt, is het gemakkelijk om de sterke inmenging van ouders, verre familieleden en zelfs de hele sociale kring van kennissen te veroorzaken. Vooral wanneer je bruiloft is verbonden met "traditionele lijsten" zoals het kopen van een huis, een auto, bruidsschat, en geschenken, en als je de spaargelden van je ouders of de goedkeuring van ouderen nodig hebt, dan word je gemakkelijk betrokken bij het waardensysteem en de gedragslogica van de vorige generatie, en word je een "ondergeschikte" van het hele evenement, waardoor de wereldvisie van de oudere generatie je levenskeuzes domineert. In het tijdperk van het internet is het huwelijk niet langer het ultieme doel van het menselijk bestaan. Voor de meeste mensen, tenminste in de traditionele en industriële samenlevingen, werd trouwen ooit gezien als de belangrijkste missie in het leven. Maar met de komst van het internet verandert deze trend duidelijk. Veel mensen hebben moeite om zich aan te passen, maar ik geloof dat ze geleidelijk zullen leren: het uiteindelijke doel van een mens is er maar één — jezelf. Niet een huis, niet een auto, niet een huwelijk, en niet je ouders, maar jijzelf.

De meest complete en gedetailleerde GMGN-video-tutorial 🔥 over het hele netwerk #memecoin Hoe kan de aardehond die spetterende rijkdom verdienen als hij het niet de eerste keer koopt! 1. Vegen en vegen 2. Zoek hotspots en zoek naar schijven met dezelfde naam 3. Besteed aandacht aan de meer geweldige KOL's 4. Als je Ryuichi mist, moet je leren Ryuji te vinden 5. Leer slimme wallets bij te houden Links naar de GMGN website: gmgn TGBot: