Ze hebben hetzelfde DNA. Genen zijn hetzelfde. Zelfde moeder, zelfde vader, zelfde oudere broers en zussen, zelfde jongere broers en zussen, hetzelfde aantal boeken in huis, hetzelfde aantal tv's in huis, dezelfde leraren, hetzelfde alles. Dus ze zouden absoluut niet van elkaar te onderscheiden moeten zijn. Ze zouden, je weet wel, kloons moeten zijn. Nou, als je een paar identieke tweelingen kent, weet je dat ze niet ononderscheidbaar zijn. Ze hebben aparte persoonlijkheden. Ik weet dit van dichtbij, omdat ik twee identieke tweelingooms heb, Barry en Mark, die meer op elkaar lijken dan mensen die willekeurig van straat zijn geplukt, maar niemand in de familie had enige twijfel wie wie was. Ze hadden elk hun eigen persoonlijkheid, en dat geldt voor alle individuen. Nou, dat leidt tot een echt raadsel waar ik denk dat psychologen niet echt genoeg over hebben nagedacht, namelijk: hoe kunnen ze verschillend zijn? Het zijn niet hun genen. Het is niet hun omgeving - althans niet iets stabiels aan de omgeving, zoals wie je moeder is of in welke buurt je woont. @thinkableevents