Dag 7* in het ziekenhuis (gisteren was 6) Oma is mentaal beter, kan in zinnen spreken en daadwerkelijk met ons praten in plaats van alleen ja/nee vragen te beantwoorden. De helft van haar lichaam is nog steeds verlamd, ze kan nog steeds niet rechtop zitten of bewegen in bed. Maar ze is verdrietig. Je kunt haar niet de schuld geven als haar kamer er zo uitziet en ze 3 andere neurologisch zieke mensen om zich heen heeft. We moeten haar hier wegkrijgen, maar ze zal ook moeten vechten en duidelijke tekenen van verbetering moeten tonen.